Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
şoranlıq — is. Şoran, şoran yer, torpaq. Bir birini qova qova gəlib keçir aylar, illər; Şoranlıqda bağ salınır, bataqlıqda qızılgüllər. S. V.. Əkilmiş yerlərdən sonra Günəşin altında yanıb sifətinə boz ləkə düşmüş şoranlıqlar başlanırdı. Ə. Vəl … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şurəzar — f. şoran, şoranlıq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
çıl-çılpaq — sif. və zərf 1. Tamamilə çılpaq, lüt. Fatma gecənin yarısı çıl çılpaq küçələrə düşüb, özünə sığınacaq yer arayır. Ç.. 2. məc. Qətiyyən ağac bitirməyən, tamamilə bitkisiz. Çıl çılpaq çöl. – <Bayram kişi:> . . Qabaq oralar dümdüz şoranlıq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
duzlaq — is. 1. Duz olan yer, duz mədəni. Şoranlıq duz duzlaq kimi ağarır, acı duz qoxusu beyinləri çatladırdı. S. R.. 2. Duz çıxarmaq üçün dəniz kənarında əmələ gətirilən və ya təbii halda olan göl. Duzlağa buraxılan dəniz suyu günəşdə qurudulur, dibdə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şorakətlik — bax şoranlıq. <Naz ağacı> güney yer sevən, küləyə və torpağın şorakətliyinə nisbətən davamlı, becərmə etibarilə az tələbkar bitkidir. H. Qədirov … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
